Musahib yada Hayâlî Said Efendi, 1776 yılında Eyüp’te doğdu. Sultan III. Selim zamanında Enderun’dan yetişti. Enderun gelenekleri içinde ilerleyerek musahipliğe kadar yükseldi. Tarihçi Ata Bey’in verdiği bilgiye göre o sıralarda başlatılan yenilik hareketlerine karşı idi. Genç yaşında Beşiktaş Mevlevîhânesi’ne intisap eden Said Efendi, Şeyh Yusuf Dede’den sikke giydi. Sürekli okuyan, iyi yazı yazan kültürlü bir insandı. O dönemin ünlü kimselerinden saygı ve sevgi gördü. Çok güçlü bir hafızası vardı, güzel ney ve girift üfler, küme fasıllarına katılırdı, nüktedân ve hazırcevap bir yaradılıştaydı, aynı zamanda usta bir karagöz sanatkârıydı.

Sultan II. Mahmud üzerinde güçlü bir etkisi olan bu iyiliksever insan, pek çok olayda araya girmiş, günahsız insanların affını sağlamıştır. Sultan II. Mahmud’un ölümünden sonra saraydan ayrılarak, varlıklı bir insan olduğu için kimseye muhtaç olmadan yaşadı. Bundan sonra sadece mevlevîhânelere devam etti. İyi bir portre ressamı olduğu için hayli Mevlevî dervişinin portresini yaptı. O da her fâni gibi 1855 yılında sonsuzluğa göç ederek, Bahariye Caddesi’nde sonradan han olan İplikhane Kışlası’nın karşısındaki mezarlıkta toprağa verildi. Çok yönlü bir sanatkâr olan Said Efendi, bestekârlıkla da uğraşmış, 1 aksak semâîsi ile 2 şarkısı günümüze gelebilmiştir.